Wat is Spiritualiteit

En wat is het niet.

Spiritualiteit: De weg naar binnen

Spiritualiteit. Een woord dat bij velen allerlei ladingen en betekenissen oproept. Voor sommigen voelt het stoffig en zwaarbeladen. Voor anderen juist vaag, mistig of zweverig, en daardoor weerstand oproepend. Maar wat betekent het nu eigenlijk?

Als we teruggaan naar de basis en het woord ontleden, dan zien we dat spiritualiteit voortkomt uit het woord spirit. Ook dat woord kent weer talloze betekenissen zoals ziel, geest, god, moed, inspiratie, levenskracht etc.
Het achtervoegsel - teit vervormd het woord naar een toestand of kwaliteit. Het maakt het begrip abstracter. En bij een woord als spiritualiteit, nog zweveriger ;)

Voor mij staat spirit voor essentie. De essentie van zijn. De essentie van aanwezigheid.
Spiritualiteit staat voor mij voor de weg naar binnen. Naar die essentie.

Het is een pad. Een levenshouding. Een zoektocht in het dagelijkse leven.
Simpel gezegd: Het beoefenen van spiritualiteit, is het lopen van de weg naar de Essentie.

De vele wegen naar binnen

Die weg kent, net als de weg naar Rome, vele routes. De meeste routes leiden je door de buitenwereld. Waardoor je tijdens het bewandelen van de weg, allerlei afleidingen tegen komt: mensen, methodes, systemen, visies.
Afleidingen die je weg houden van Rome. En er is niks mis met afleidingen.

Ze maken deel uit van de weg.

Ze zijn onderdeel van de weg. Het zoeken van de essentie van jezelf, buiten jezelf.

Door het gebruik van allerlei verschillende middelen. Om een houvast te vinden, een antwoord. Buiten jezelf.

Alle afleidingen dragen uiteindelijk bij aan de weg naar binnen. Afleidingen zijn ook richtingaanwijzers. Alleen wijzen ze niet allemaal direct naar binnen. Soms helpen ze je dichterbij te komen. Soms leiden ze je juist verder weg.

Ze wijzen je slechts de weg. Naar binnen. Naar contemplatie, zelfonderzoek, ervaren.

Zodat je kunt ontdekken wat jouw essentie is. Om een houvast te vinden, een antwoord. Buiten jezelf.

En alles draagt uiteindelijk bij aan de weg naar binnen.

De meeste mensen nemen de lange weg. Sommige de hele lange. en sommige een oneindig lange. En sommige beseffen opeens dat ze altijd al in Rome waren.

Thuiskomen in jezelf

Die weg naar binnen is dus waar spiritualiteit over gaat. Het vindt niet buiten jezelf plaats. Het is dichtbij en aards. Het is leven. Mens zijn. En het vergt overgave, moed en vertrouwen om naar binnen te keren. Om stil te worden. Om te weten dat alle antwoorden die je zoekt al in je aanwezig zijn, en dat ze zich laten zien wanneer je minder zoekt en je meer open stelt.

We zijn allemaal onderweg

We zijn allemaal spirituele wezens. Allemaal op zoek naar onze essentie. Bewust of onbewust.
En als jij dit nu leest, dan is jouw zoektocht misschien wel een bewuste.
Of je nu weet waar je naartoe gaat of niet. Of je nu verstrikt bent geraakt in de afleidingen, verdwaald bent, of de richtingaanwijzers bent gaan aanzien voor de Essentie zelf.

Zelfs het lichaam kan een afleiding zijn, als je erin blijft hangen en gelooft dat het lichaam de essentie is van wie of wat je bent.

Je kunt de weg alleen zelf bewandelen. Ik kan met je meelopen.

Ik kan je richtingaanwijzers geven.

Richtingaanwijzers die je uitnodigen om naar binnen te keren.
Vingerwijzingen naar de maan.

Maar de vinger is de maan niet — jij zal de maan zelf moeten vinden.
En het mooie is: hij is dichterbij dan je denkt.